Niet alles wordt uitgesproken. Soms zeggen blikken, stiltes of zuchten meer dan woorden. Non-verbale signalen kunnen warmte geven, maar ook als wapen gebruikt worden.
We horen er vaak over in gewelddadige relaties, maar dit soort gedrag komt veel vaker voor: in families, in een gezin, op de werkvloer of zelfs tijdens sport en ontspanning. Het verraderlijke is dat je langzaam aan jezelf gaat twijfelen.
👉 Maar onthoud: het ligt niet aan jou.
Een wegdraaiende blik, een spottende glimlach, rollende ogen. Het kan voelen alsof je kleiner wordt gemaakt zonder dat er iets concreets gezegd is. Soms nog subtieler: dagenlang genegeerd worden, of een masker van vriendelijkheid naar buiten terwijl er thuis kilte heerst. Dit soort gedrag laat geen blauwe plekken achter, maar wel littekens van binnen.
En toch is het belangrijk te beseffen: jouw gevoel klopt. Je beeldt het je niet in. Non-verbale communicatie kan je ondermijnen, en dat zegt iets over de ander, niet over jouw waarde of jouw kracht.
❤️ Het ligt niet aan jou
Wat helpt?
Erken wat er gebeurt en vraag jezelf af: hoe voel ik me na dit contact? Lichter of juist kleiner?
✨ Houd een dagboekje bij: noteer gebaren, stiltes en blikken én wat dit met jou doet. Zo zie je patronen die anders verborgen blijven.
✨ Zoek steun. Praat met iemand die jou serieus neemt, iemand die jou niet ondermijnt. Een vriend(in), familielid, collega of coach kan je helpen spiegelen en bevestigen dat je gevoel klopt.
Non-verbale communicatie is krachtig.
Ze kan verbinden, maar ook breken.
Als signalen keer op keer voelen als een stille aanval, weet dan: het ligt echt niet aan jou.
Het zien van deze rode vlaggen is de eerste stap om jezelf te beschermen en je ruimte terug te nemen.
🌹 Carol
Reactie plaatsen
Reacties